«Φίλοι»

Eξώφυλλο: Φώτης Πεχλιβανίδης.

ΦIΛOI

«Στην εγωιστική μας εποχή, λένε ότι οι αληθινές φιλίες τείνουν να χαθούν, αλλά εμείς αποτελούσαμε εξαίρεση…»

Aπό τους μικρασιάτες πρόσφυγες και τις δυτικές συνοικίες της δικτατορίας, στα βόρεια προάστια των Oλυμπιακών Aγώνων. Kι από τις αριστερές διαδηλώσεις της μεταπολίτευσης, στην αντιτρομοκρατική υστερία των ημερών μας.

Iστορικές στιγμές, αλλά και έρωτες, γάμοι, χωρισμοί και κηδείες, σχέσεις με γονείς, αδέλφια και παιδιά, μια βασανιστική ασθένεια, ένα τηλεπαιχνίδι που διαφημίζει τη διαφήμιση και μια σχεδόν ιδανική φιλία που κρατάει ακόμη.

Tο δέκατο όγδοο βιβλίο του Bαγγέλη Pαπτόπουλου, με τον τίτλο Φίλοι, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Kέδρος», στα τέλη Φεβρουαρίου του 2006.

✒

Η αρχή του βιβλίου | Οι πρώτες σελίδες || «Η τελευταία αναλαμπή» ||  Το μόνο που μας σώζει είναι η φιλία & (ikarosbooks.wordpress.com) || Συνέντευξη: «Φιλία κόντρα στην ελεύθερη αγορά» || Βίντεο-συνέντευξη: «Τα όρια της πορνογραφίας» || Ευπώλητα

 Έγραψαν: 1. Πέτρος Τατσόπουλος: «Ζούμε ιστορικές στιγμές» | 2. Μάρω Δούκα: «Χρονικό μιας ενηλικίωσης» | 3. Σοφία Νικολαΐδου: «Εχθροί και φίλοι» | 4. Μάρη Θεοδοσοπούλου: «Πρίγκιπες της δυτικής όχθης» | 5. Βαγγέλης Χατζηβασιλείου: «Στροφή στη συλλογικότητα» | 6. Λίνα Πανταλέων: «Η ανάδειξη του προσωπικού σε ιστορικό» | 7. Τιτίκα Δημητρούλια: «Παραμύθι πενηντάρηδων» | 8. Ελισάβετ Κοτζιά: «H τέχνη των συναισθημάτων» | 9. Σταυρούλα Σκαλίδη: «Μνημόσυνο μιας εποχής» | 10. Όλγα Σελλά: «Η γενιά της μεταπολίτευσης» | 11. Κωστής Παπαγιώργης: «Ένδειξη ταυτότητας» | 12. «Eλευθεροτυπία ~ Βιβλιοθήκη» | 13. «H Kαθημερινή της Kυριακής» | 14. «Σημερινή» (Πάτρα) | 15. Εύη Οικονομίδου: «Φίλοι» | 16. ΝΟ14ΜΕ: «Φίλοι» – Β.Ρ. | 17. Рецензии на книгу Φίλοι & Αποφθεγματικά αποσπάσματα | 18. Βιβλιοϊστορίες: «Φίλοι» του Β.Ρ. | 19. Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου: «Φίλοι» | 20. Μαραντόνα και «Φίλοι»

***

Έγραψαν για τους Φίλους

«Δεν ξέρω αν ο Pαπτόπουλος άρχισε να γερνάει ή εμείς όλοι, ως έθνος, αρχίσαμε να γερνάμε ― αν όμως η νιότη απέναντι υπόσχεται μονάχα λοβοτομημένους καναπεδόπληκτους ή αφηνιασμένους φανατικούς, αυτή η γήρανση είναι το καλύτερο που μας συμβαίνει». Πέτρος Tατσόπουλος: «Τα Νέα»

«Με τους ‘Φίλους’, ο Ραπτόπουλος εγκαινιάζει μίαν εμφανή αλλαγή πλεύσης στη δουλειά του. Ενας συγγραφέας που εξύμνησε με τους πλέον διαφορετικούς τρόπους (και, οπωσδήποτε, όχι πάντοτε επιτυχώς) τη βία, τις ακρότητες και τα σκληρά αδιέξοδα της ατομικότητας, στο πλαίσιο μιας αναλόγως μοχθηρής και επίβουλης κοινωνίας, δοκιμάζει τώρα μίαν άλλη ρότα στη γραφή του – μια ρότα που τείνει να τον οδηγήσει από τη λογική της αμείλικτης σύγκρουσης και της παρακμής στο πνεύμα του συγκερασμού, της συνδιαλλαγής και της συναίνεσης». Bαγγέλης Xατζηβασιλείου: «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία ~ Επτά»

«Αν ήμουν δεκαεξάρης ρεϊβεράς, στο φόρτε της εξεταστικής, με την ορμόνη να τρέχει και χίλιες θολούρες στο κεφάλι μου, θα διάβαζα αυτό το βιβλίο μονορούφι. Θα καταλάβαινα πολλά για τη γενιά των γονιών μου και τους φίλους μου, δε θα βαριόμουν όπως αν διάβαζα μαθήματα, θα έκλεβα ατάκες για να τις πετάξω σαν έξυπνος μετά στην παρέα. […] Αν ήμουν εβδομηνταπεντάρης συνταξιούχος, θα διάβαζα το βιβλίο, για να δω τι γράφουν οι νέοι και τα φερέλπιδα μειράκια. Πώς αντιλαμβάνονται τη λογοτεχνία και πώς διαθλούν τη ζωή τους μέσα σε αυτήν. Να ακούσω τη γλώσσα της γενιάς τους. Να κλέψω εικόνες και σκηνές. Να μπω κρυφά στο μυαλό τους». Σοφία Nικολαΐδου: «Athens Voice»

«Ο πράος τόνος που επικρατεί στους ‘Φίλους’ μοιάζει να επιτρέπει στον δημιουργό να εμβαθύνει στην τέχνη των συναισθημάτων ― να αποδώσει την ήρεμη αποδοχή των δυσχερειών, τη μετρημένη αίσθηση της αυτάρκειας, τη φιλική συνέργεια και συνενοχή, συνθήκες που αφήνουν τον πρωταγωνιστή να μάθει να απολαμβάνει ό,τι λίγο ή πολύ του έχει προσφερθεί από τη ζωή». Eλισάβετ Kοτζιά: «Η Καθημερινή της Κυριακής»

«Δύο πράγματα δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει όσον αφορά τον Βαγγέλη Ραπτόπουλο. Ότι ξέρει να γράφει και ότι στα τριάντα σχεδόν χρόνια της συγγραφικής διαδρομής του έχει μοχθήσει να συλλάβει και να απεικονίσει τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα στη σχέση της με τον κόσμο που αλλάζει». Τιτίκα Δημητρούλια: «Η Καθημερινή της Κυριακής»

«Ο Ραπτόπουλος νιώθει προφανώς απολύτως δικαιωμένος από την αδιαμφισβήτητα εντυπωσιακή του πορεία, για να υπενθυμίσει λογοτεχνικά την παρουσία του με ένα βιβλίο αποσταγμένης θυμοσοφίας. […] Ο Ραπτόπουλος έχει ήδη γράψει ‘λίγη ιστορία’ στη νεοελληνική λογοτεχνία». Λίνα Πανταλέων: «Ελευθεροτυπία ~ Βιβλιοθήκη»

«Ο πιο δημιουργικός, ο πιο παθιασμένος συγγραφέας της γενιάς του». Μάρω Δούκα: «Εντευκτήριο»

✒

⇑ H ειδική έκδοση της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», που τυπώθηκε σε 75.000 αντίτυπα και διανεμήθηκε, εν είδει προσφοράς, μαζί με το φύλλο της 21-8-2011. Εξώφυλλο: Κάτια Φυντανίδου. | Κάντε κλικ στις εικόνες να μεγαλώσουν ⇒